Norma PN-EN 12519:2007 opisuje graficzne oznaczenia sposobu i kierunku otwierania okien oraz wprowadza podział na:
Po odczytaniu z rysunku przewidywanego sposobu otwierania, kolejnym krokiem jest ustalenie kierunku otwierania okna. Właściwie dobrany kierunek otwierania okna, to lepsza możliwość zagospodarowania powierzchni pomieszczeń.
Użycie na rysunku linii ciągłej lub przerywanej ma właśnie związek z oznaczeniem planowanego kierunku otwierania skrzydła. Norma PN-EN 12519:2007 w punkcie A.1 załącznika informacyjnego A do tej normy zaleca przyjęcie następującej zasady:
W Polsce, w branży okiennej, powszechnie przyjęło się określać lewy lub prawy kierunek otwierania okna według położenia zawiasów na ramie okna. Jeśli zawiasy są po stronie prawej, a klamka po lewej, to mamy do czynienia z oknem prawym, co może być opisywane w rysunkach projektu literowym symbolem „OP”. Jeśli zawiasy są po stronie lewej, a klamka po prawej, to mamy do czynienia z oknem lewym, co może być opisywane w rysunkach projektu literowym symbolem „OL”.
W związku z tym, że w Polsce budynki wyposaża się głównie w okna otwierane do wnętrza pomieszczeń, w braku wyraźnego odmiennego zastrzeżenia producenci okien przyjmują że wszystkie rysunki oraz oznaczenia kierunku otwierania sporządzane są w „widoku od wnętrza pomieszczenia”, tak jakby użytkownik znajdował się i obserwował okno z wnętrza budynku. Poniższa grafika pokazuje do jakich pomyłek może dojść kiedy zamówimy okna o kierunkach określonych przy widoku z zewnątrz, a nie zaznaczymy tego wyraźnie w zleceniu i producent przyjmie do produkcji kierunki od środka pomieszczenia.